MIKROHISTORIA

Najstarszą częścią parafialnego kościoła w Korfantowie jest wczesnogotycki portal wejścia głównego. Jego powstanie szacuje się na drugą połowę XIII w. Portal jest granitowy, o profilu uskokowym, ozdobionym kolumienkami, talerzowymi kapitelami oraz archiwoltą w kształcenie łuku ostrego. Podstawę portalu stanowią wysunięte cokoły. Stylowo, mieszają się tu elementy gotyckie i romańskie. Gotycka jest forma ostrołukowa, romańska – dekoracja z kolumienek.

Usytuowanie nawy głównej kościoła na osi wschód-zachód, przy jednoczesnej szerokiej i bardzo czytelnej ekspozycji południowej (od strony ulicy), doprowadziły do przesunięcia funkcji reprezentacyjnej budowli na ścianę południową. Do 1908 r. kościołowi parafialnemu w Korfantowie towarzyszył mur okólny odgradzający go od placu kościelnego. Wejście do świątyni wiodło przez wypiętrzoną bramę z furtą oraz neogotyckim portalem udekorowanym schodkowym szczytem. Po przebudowie kościoła, budynkowi nawowemu nadano styl neobarokowy. W konwencji tej utrzymano również portal wejścia reprezentacyjnego (południowego).

Obramienia portalu stanowią dwie kolumny podtrzymujące półkolistą płytę gzymsową, na której umieszczono dwie amfory. Ościeżnica głęboko wcina się w masyw muru. Pole nad wejściem wypełnia ornament roślinny. W centralnym punkcie kompozycji znajduje się kartusz z motywem oka opatrzności, symbolizującego Boga. Powyżej usytuowano tiarę – papieską koronę składającą się z trzech diademów. Poniżej widnieje wizerunek gołębicy uosabiającej Ducha Świętego.

Literatura

• Chmurzyński G., Sztuka Górnośląska, [w:] Górny Śląsk, praca zbiorowa pod red. K. Popiołka, M. Suchockiego, S. Wysłoucha, S. Zajchowskiej, Poznań 1959.
• Chrzanowski T., Kornecki M., Sztuka Śląska Opolskiego od średniowiecza do końca XIX w., Kraków 1974.
• Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. VII: Województwo opolskie, s. 8: Powiat niemodliński, pod red. T. Chrzanowskiego, M. Korneckiego, Warszawa 1962.
• Misztal M, Dzieje Kościoła Trójcy Świętej w Korfantowie, Opole-Korfantów 2001.

Mare Misztal